: منوي اصلي :
بازديدهاي امروز: 7 بازديد
بازديدهاي ديروز: 0 بازديد
مجموع بازديدها: 26600 بازديد
صفحه اصلي
پست الكترونيك
پارسي بلاگ
درباره من
: درباره خودم :
: پيوندهاي روزانه :
نوشته شده توسط : حامد بهجتی
اگه یه روز بری سفر ... بری زپیشم بی خبر
اسیر رویاها می شم ... دوباره باز تنهامی شم
به شب می گم پیشم بمونه ... به باد می گم تا صبح بخونه
بخونه از دیار یاری ... چرا می ری تنهام می ذاری
اگه فراموشم کنی ... ترک آغوشم کنی
پرنده دریا می شم ... تو چنک موج رها می شم
به دل می گم خواموش بمونه ... میرم که هر کسی بدونه
می رم به سوی اون دیاری ... که توش من رو تنها نذاری
اگه یروزی نوم تو تو گوش من صدا کنه
دوباره باز غمت بیاد که منُ مبتلا کنه
به دل می گم کاریش نباشه ... بذاره درد تو دوا شه
بره توی تموم جونم ... که باز برات آواز بخونم
اگه بازم دلت می خواد یار یک دیگر باشی
مثال ایوم قدیم بشینیم و سحر پاشیم
باید دلت رنگی بگیره ... دوباره آهنگی بگیره
بگیره رنگ اون دیاری ... که توش من رو تنها نذاری
اگه می خوای پیشم بمونی ... بیا تا باقی جوونی
بیا تا پوست به استخونه ... نذار دلم تنها بمونه
بذار شبم رنگی بگیره ... دوباره آهنگی بگیره
بگیره رنگ اون دیاری ... که توش من رو تنها نذاری
اگه یروزی نوم تو تو گوش من صدا کنه
دوباره باز غمت بیاد که منُ مبتلا کنه
به دل می گم کاریش نباشه ... بذاره درد تو دوا شه
بره توی تموم جونم ... که باز برات آواز بخونم
که باز برات آواز بخونم
که باز برات آواز بخونم
نوشته شده توسط : حامد بهجتی
زیر خاکستر ذهنم باقیست
آتشی سر کش و سوزنده هنوز
یادگاریست ز عشقی سوزان
که بود گرم و فروزنده هنوز
عشقی آنگونه که بنیان مرا
سوخت از ریشه و خاکستر کرد
غرق در حیرتم از این که چرا
مانده ام زنده هنوز
گاهگاهی که دلم می گیرد
پیش خودم می گویم
آن که جانم را سوخت
یاد می ارد از این بنده هنوز؟
سخت جانی را بین
که نمردم از هجر
مرگ صد بار به از
بی تو بودن باشد
گفتم از عشق تو من خواهم مرد
چون نمردم هستم
پیش چشمان تو شرمنده هنوز
گرچه از فرط غرور
اشکم از دیده نریخت
بعد تو لیک پس از آن همه سال
کس ندیده به لبم خنده هنوز.......
نوشته شده توسط : حامد بهجتی
صدایت را شنیدم
از میان تونلهای برقی!
به سرعت باد!!!
مهتابی ترینی در میان ستاره های بی فروغ آن دیار...
چرا که ازتنهایی سخن راندی!
به روز چهاردهم نزدیک خواهی شد...
شاید...
آنهنگام که خود را بخوانی!
با قلبت...
که خدا در آن نزدیکی ست!!
نوشته شده توسط : حامد بهجتی
خواستم با کبریت نیمه سوخته بنویسم سیاه و سفید...
سیاه رو که نوشتم ، شکست!
نخواست دیگه سفید رو نگارش کنه...
کاش آدمها هم موقع دم زدن از پاکی ها سفید می بودند!!!
نوشته شده توسط : حامد بهجتی
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
نوشته شده توسط : حامد بهجتی
